குத்தமா சொல்லல குணமாவே சொல்றோம்

பேசுவதற்கு ஒருபுறமிருக்கட்டும். சிந்திப்பதற்கே அவகாசம் தரப்படாத பிறவிகள் நாங்கள். குதிரைக்குக் கடிவாளம் போட்டது போல எதைப் பார்க்கலாம். எதுவரை பயணிக்கலாம். எப்படி வாழத் தகுதி உள்ளது என்று எங்கள் மரபணுவில் கலக்கும் அளவுக்கு பொடித்துச் சேர்த்தாயிற்று. அவற்றை உடைத்தெறிந்து திறந்த கண்களுக்கு சுதந்திரத்தின் வெளிச்சம் பழக சில காலமாகிறது. பெண் உடலை பலகாலமாக ஆண் வர்ணித்தபோது ரசித்த சமூகம். பெண் தன்னுடலைப் பற்றி பேச ஆரம்பித்ததும் அதிர்ச்சிக்குள்ளாகிப் போனது. அந்த அதிர்ச்சி இந்த நூலில் இன்னும் அதிகமாகப் போகிறது என்றெண்ணும்போது. நான் ‘மாயா பஜார் திரைப்படத்தில் எஸ்.வி.ரங்காராவ் சாவித்திரி ரூபத்தில் சிரிப்பதுபோல இடுப்பில் கைகள் வைத்து வாய்விட்டுச் சிரித்துத் தள்ளுகிறேன்!
– ரோகிணி.

Kuththama, Kuthama, Koothama
, Sollala, Sollalaa, Solala
,Gunamaave, Gunamaavē, Kunamaave
,Solrom, Solroam, Solrum